Gothic nickler

[NoNeq]

İçim acıyor, geçer elbet, geçer de, anlamsız bir yer de, unuttuğumu sandığım bir yer de , yeniden sızlar, ama varsın sızlasın, sızlamadı mı; kocaman sevilmiyor ki... "

Ne yapacağını bilememek ne kadar kötü bir durum. Beyaz bir ışık arıyorsun bazen, görüyorsun.. Siyahın yoğunlu eritiyor ışığı yine kör oluyorsun..


çeKtiğimm En ßüYük AcıSın...


Aslında söylediklerimden çok, sakladıklarımda gizliyim.. Siz, en iyisi beni anlamak için konuştuklarımdan çok, sustuklarımı dinleyin...


Ben, cesâret içinde sıkışmış bir korkak; özgürlük arasında hapsolmuş bir tutsağım...


Bir kaç damla gözyaşı akar gözümden; ama ne yapabilirim ki! benim de ruhum kayıp hayatın içinde. Kalbim kırık, paramparça bir hâlde; ama karanlığın şartı budur, mutlu olmalıyım belki de.


Birgün anlayacaksın beklemenin de işe yaramadığını, bir yere ulaşmadığını. Arkana dönüp bak†ığında, yine aynı duvarı göreceksin.Hiç ilerlememişçesine kendini kandırdığına o zaman inanacaksın. "Geleceğim birgün." diyenler, gelmeyecek hiç. Ya o çok uzakta olacak; ya da sen ulaşılmaz bir yerlerde.


Biri arkadaşının ona daha yakın olması için dua ederse, sence Tanrı ona sıcak sevgiler mi gönderir; yoksa sevmeleri için fırsat mı verir? Biri cesâret için dua ederse, Yaradan ona cesur olabileceği bir fırsat verir.


Geçici asma beni. Kalıcı öldür. Boynumun izi kalsın yüreğinin ipinde..


Gölgeler saklanmıştı soyutsal dünyaya. Kehanetler yükseliyordu bağnaz beyin hücrelerinden alev alev.. Tüm yollar, sonsuzluktan teğet geçiyordu. Psikozdaydı tüm ruhlar, yitişler başladı dipsiz kuyularda. Emanet bırakılan kalpler, kinle dolup taştı. Denizler, maviye düşman olup bulanıklığı seçti. Ağrı gibi gelip geçiciydi umutlar. Terk edilmemiş bir tek yalnızlık kaldı. Aksırıklarında ihtiyarların imdat çağrıları yükseldi. Duyular bilinmeyenin soğuk ruhu tarafından esir alındı. Kaybolanlar kaybolmuşlara rastladı ve masal BİTTİ...


Gün be gün ağlıyor içimdeki çocuk. Gün be gün kan kaybediyor. Yok oldukça içimde eriyor hayallerim. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Tüm renkler siyah benim için artık. Ne yapsam, renkli yaşayamıyorum.


Her geçen gün, biraz daha acıyor canım. her geçen gün, biraz daha kan kaybediyor hayallerim. Su alan bir gemi misali, her geçen gün yavaş yavaş batıyorum. Tayfam yok, yolcum yok. Gemiyle birlikte batacak hiç bir şeyim yok. Ne hayallerim, ne umudum ne de yarınlarım.


Hiç bir şey istemem bir parça gülebilmek için. Ağlamak, daha güzeldir.
Rahatlar insan ne de olsa. Öyleyse gel sen de bu karanlık ortama.


Huzursuz bir uykudan uyanınca; ya etrafınızdaki karanlığa yenilip, gözlerinizi sımsıkı kapatırsınız. Ya da sadece gözlerinizi açıp, karanlığa alışmasını beklersiniz. Zifiri karanlıktaysanız, tercihinizi yapmışsınızdır.


İtirazlar faydasız. Kimi zaman iftiralar, itirazlardan daha büyük kazanç getirir. İtiraflar ise boynundaki halatı bile bile kendi altındaki tabureyi kendin devirmektir.. Faydasız olduğunu bilerek itiraz ediyorum, kimse dilediğimce şarkı söyleme hakkımı elimden alamaz! Kazancına aldanarak iftira ediyorum, seni ben sevmedim, martılar sevdi! Son nefesim olacağını bilerek itiraf ediyorum, hiç bir şarkı beni kirpiklerin kadar etkileyemedi!..


Kan kaybediyor hayatım, can çekişiyor hayallerim. Yaşamak zor geliyor artık bana. Nerde hata yaptım diye düşündükçe batıyor her limanda gemilerim.


Karanlık, bir ışıkla dehşet verir aslında; çünkü yalnız kalamazsın gölgen vardır yanında


Karanlık, şart koşmuş yalnızlığı bana; aynama baktım yine kimse yok. Bir kız var sadece ve birkaç su damlası..


Karanlık bir oda; her yer kapkara burda.İşte hayat budur, herkesi beklerim buraya; ama beni yalnız bırakın. Kendiniz de yalnız kalın; ancak bu şartla.
Kötümser bir şekilde bakan yok bana karanlık bakar ama o iyidir aslında çünkü düşünme fırsatı verir insana


Rengarenk tonlarda perdelerle örttüm geceyi artık gece de rengarenk... Sizler, karanlık diye korkuyordunuz ya geceden... Sessiz ızdıraplarınızı, yorgan altı hıçkırıklarınızı, korkularınızı... En önemlisi de, yalnızlığınızı kiminle paylaştığınızı düşünüyorsunuz geceden başka? Gecenin koynunda huzur dolu uykuya dalışlarınızı, yalnızlıktan kaçıp geceye sığındığınız saatlerin sahibini nasıl görmezden gelebiliyorsunuz?


Senli cümlelerin sonunu getiremiyorum. İçinde olduğun her gülümseme, virgül olsun. Kimse noktalamasın seni. Sesini duymak için nefes almadan koşuyorum ve çaresizim. İsminin baş harfi gibi,.dört yönü olan bir yoldayım.
Ufukta bitiyor yüzün ve başka bir gökyüzü başlıyor komşu ellerde.


Sarmalanıyorsun, ne kadar övülsen az. "Avazım çıktığı kadar susuyorum."
Varlığında yokluk, yokluğunda beklentilerin en zehirlisi. Sana ise renklerin en koyusunu yokluğumu bırakıyorum. Sana sadece sevgimin en siyahını bırakıyorum. Yaşamla ölüm arasındaki o ince çizgide cambazlık yapıyorum. Bu aralar ayağım kayınca çığlıklar, düzgün yürüyünce ise alkışlar kopuyor bir yerlerden!



Yalnızım yapayalnız hayat yolunda belki arkamdan gelenler var ama bakmazlar bana , beni güldürün ama ağlarım ben bedenim alışmış ne de olsa
Yalnızlık gülümser ekşi ekşi suratıma ben yalnızken ve ağlarken. Demek ki yalnız değilmişim kendimi yalnız sanırken.


Dönüş yoqqi her hatadan gözlerde btmişse yürekte aranmaz inan sna deli gbi aşıkken kybettiin aşkına yan seni çok sewmiştm inan!!!


Kanayan yaralarına kan dursun die başka bedenler basarsan mikrop kaparsın...!!...


enjekte eddim tüm hayallerimi karanlıaaa...!!!
aydınlıın hapsolduu karanlıında ösgür bırakıldıı yerde son çırpınışları ruhumun


Sizøfrenik Ruhum intihara meyiLLi....õLmek iStiyør øLemiyøRum..


Ciqlik iStiyør kuLaklarim..ya atmaLi deRinden yada attirmaLi derinLerden!?


Ruh ’um kârânLîk'Lârâ , ßêdênîm sana âît...


NeFreT ve aCıNın biRLeşimiYim Ben aĞLaMak FeLseFeM öLdüRMeK eĞLenCeM...


tahta tekerleklerle ceset taşıorlar,
cesetlerin bazıları yaşıorlar...
cesetler bi daa ölmckler,
cesetler gerie dönmicekler!


Hayallerim var gerçek olmayan, umutlarım var bir türlü hayallerime ulaşamayan, bir sevdiğim var uzaktan bile görülmeyen, bir derdim var çaresi ölüm olan...


''Hep İçiNe ataN , hç bişei kafasıNa taKmıyo Gibi görüNen , MutLuLuk roLü oyNayaN kız , artK roLüNü İyi oynayaMıyoR''


daha da sessizleşiyorum her geçen günde daha da hissizleşiyorum her hissizleştiğimi fark ettiğimde...


ölüm yine aynı yerde aynı saatte çıktı karşıma ama bisey eksikti ve ben hala gülmekteydim çünkü sen çoktan ölmüştün


Yine Dert,Tasa,Keder Herşey ßeni ßuLur Hayatın AnLamı ßumudur



YaLnız Yaqmur Yagdığında Séwiyorum ßu Şehrin InsanLarını.. ,, Herkésin Yüzü Gözü IsLaq ßaşLarı Egik.. ßenim H£p oLdugum GiBi



Tutamadıgım éLLér éLLérin oLdu
Anné,kücükkén ßi yérim acıınca
öpimmdé gcsin dérdin ya..
KaLBim acıo anné hadi öpté gcsinn


Yürüdüğümüz yoLLardan geçtim fark; yaLnızLık.. Şimdi tek başıma odamdaym, soğuk we karanLık..!



ßitmez dediğim her $ey bitti, gitmez dediğim herkesin gittiği gibi..


ÖLmek için sebebim Yoq AmA yasamaq İçİNdE SINIRDAYIM
HAYKIRSAN DÜNYAYA ANLAMASLAR DERDİNİ YAŞAMAK GÜSEL DEİPTE KANDIRMA KENDİNİ....



ZıLqıtLarı AqıtLarın Kucaqına Bırakan Bir Şehirde Yaşlenıyorum Hüzne. Aqıt Yakmayı biLmeyen qencLiqim. Acı DemLiyor diLinde



TabutLara Sıqamayacak Kadar intihar Var. Seytanın Siparişi


Uzak Durun DüşLerimden. Cekin Terapi OrduLarınızı


Dü$Lermde pusLu ßi intikam biLeklermde ßayat ßir intahar øySa öLünücek ßir$ey yokmu$ Sen qidnce ya$anacak ßi$ey øLmadıqı kadar!


Bir cinayetten ibaret katlettiğin satırlarım..


ßέηi †aηЯidaη qέLέη мέsajLaЯLa iKηa έ†мέyέ caLi$мa !.. KέηDi i$LέDiqiη quηahLaЯLa ßέηi su¢LuyoЯsuη...


Merdivenlerden çıkarken orada olmayan bir adama rastladım..bugün de yoktu orada!..keşke,keşke hiç gelmese...


Birgün bu eğlenceli ışıklar bitecek..yalnızlık gerçek demek..gerçek bizi çekecek!!!..


Bizden nefret edin çünkü sizden değiliz,arkamızdan hep küfredin kendimize kefiliz,dünyalarımız farklıdır anlaşamıycaz eminiz..asadan ölümü çıkaran üstadın nesliyiz biz


ÇığLık atmaK istiyor içimin DerinLikLeri // ßu korkunç sessizLik durduruyor ßeni


ßÜTün dünya GüNAHkaR MAsuM dEĞiİLiz HiçßİrRİMiss
ölüme bir adım kala...
sen geldin...
tuttun elimi...

kan ağlıyan gözlerimi sildin...
Elimden tutarak aydınlığına çektin...
Hayat verdin bana...

ama şimdi ellerini çekiyorsun...

madem böle yapıcaktın neden ölmeme izin vermedin...
ßeni hayaLLerimin ßittiqi yere aSın!


hayat bir kez daha ağıtlar yakıyor günahlarıma...aynaların aykırı titreşimlerinde görüyorum ruhunu.Tutunmaya çalıştıkça nefeslerime ellerin itiyor beni yine kendi içime ve sözlerinle baş başa kalıyorum..


göglerin inleyen efendisi,çağıldayan ruhunla varlığıma lanetini üfle birkez daha...üfle ki asırlardır kendi karanlığında çürümeye mahkum edilen bu ucube tenimin her bir hücresi son kez kavrulsun ve acılı kıvranışlarım anlam bulsun...
Karanlık, bir ışıkla dehşet verir aslında çünkü yalnız kalamazsın gölgen vardır yanında

Yalnızım yapayalnız hayat yuolunda belki arkamdan gelenler var ama bakmazlarbana , beni güldürün ama ağlarım ben bedenim alışmış ne de olsa

Yalnızlık gülümser ekşi ekşi suratıma ben yalnızken ve ağlarken demekki yalnız değilmişim kendimi yalnız sanırken

Kötümser bir şekilde bakan yok bana karanlık bakar ama o iyidir aslında çünkü düşünme fırsatı verir insana

Kırmızı kırmızı damlalar yere dökülür onlar benim kanım, ben değil onlar acı çeker yere düşerken ben acı çekerim siz aptal insanlar bana bakarken çünkü size acırım bana küçümser gibi bakıp karşımda dikilirken

Karanlık bir oda her yer kapkara burda, işte hayat budur herkesi beklerim buraya ama beni yalnız bırakın kendinizde yalnız kalın ancak bu şartla

Hiç bir şey istemem bir parça gülebilmek için ağlamak daha güüzeldir rahatlar insan ne de olsa öyleyse gel sende bu karanlık ortama

Bir kaç damla gözyaşı akar gözümden ama napabilirim ki benimde ruhum kayıp hayatın içinde kalbim kırık param parça bir halde ama karanlığın şartı budur mutlu olmalıyım belki de...


Yalnızım yapayalnız hayat yolunda belki arkamdan gelenler var ama bakmazlar bana , beni güldürün ama ağlarım ben bedenim alışmış ne de olsa

Karanlık, bir ışıkla dehşet verir aslında çünkü yalnız kalamazsın gölgen vardır yanında

Yalnızlığımı örttüğüm yalnız bedenler de terk etti beni..


Tédavisi Mümkün OLmayan $izoFrén ß1r A$kty ßénimkisy.
Hanqi Doktora Gittiysém AyrıLık Yazdı Récétémé
Vé EkLédi
Hérqün DüzénLi OLarak ÖLünécék..!


Vé AqLamak AnadiLidir Tüm DiLLérdé AyrıLıqın..!

GéLmédiqin ÖnémLy DéiL GéLsén ÖnémLy OLcakty..!

αşкмι ∂є∂ιη кαяşιℓιкѕιz σ кιşιηιη уαηℓιzℓιğι∂ιя уαηℓιzℓιğιη∂α уαşαттιğι ∂üşüη¢єℓєяι gιzℓι αяzυℓαяι∂ιя вєη¢є…

a$kmI dedin bana sa¢maLadIn Seni Seviyørum diyene inanma yøL ver beni
en son bIrakIpta qIdende bni her$eyden cok severdI bø$hveR


qözLeriniN renqİ ne oLursA oLsun qözya$LarınıN renqi hep aynıdırR


0Lmden Korkum Yokta Kefen Tarzım DeıL


$iz ßoqtan Fani dünYanızda süRtüq gßi y$RkEn bn $on$uzluqmda öLyoRm


Karışık cümlelerin arasından çekip aldım, bana ait olan, seni anlatan yakıcı aşk cümlelerini...
Onlar benim di çünkü...Haklısın!...Seni anlatıyor ama benim içimden, yüreğimden akıyordu.

Hakettinmi acaba gerçekten?...Sana çok mu geldi o cümleler, kelimeler?...

Vefasızsın sen, belkide aykırısın bu yaşamdaki kimliğinle...Kaskatı bir taş gibi bazen yüreğin, inanamıyorum düşüncene...

Nasıl olur?...diye kemiriyor beynimi yaptığın yanlışlar, yaşadığın yaşamlar...Bir çizgin var mı senin bu hayatta?...Yolun, yordamın, amacın?...

Senin ne amacın olabilirki?...Beni acıtmaktan başka...Söylesene ne yaptım ben sana?...Yani ne geçti ki eline beni inciterek?... Yokederek...

Oysa ben ne hayallerle başlamıştım herşeye...Güllük gülistanlık bir hayat olacaktı hayallerde...Minik bahçeli, çatı katı bir ev düşlemiştim ikimize...

Sonbahar hiç gelmeyecekti, kış uğramayacaktı kapımıza...Acılar, kederler, sızılar, ıstıraplar bile unutacaktı bizi...Kalın bir çizgi çizecektik geçmişe...

Geleceği maviyle karşılayacaktık, bahçeye kan kırmızı güller ekecektik, sulayacaktık her sabah buz gibi sularla...Gece mehtap el sallayacaktı bize...Yakamoz ferahlığında yürüyüşler yapacaktık el ele...Salıncakta masallarla uyuyacaktık sarmaş dolaş...
Ama olmadı...Sayende...
Şimdi herşey siyah...Simsiyah...Senin gibi...