*MiLL şiir arşivim (:

[*MiLL]

aL Sende Dursun

Çok zor gelecek bana bu ayrılık
Bilemem
Yaşayabilirmiyim sensiz bir fiil
Bitmiştir aramızdaki aşk
Ve koymuştur noktayı
Aramızdaki aşka bu şiir.

Bu şiiri sana yazdım ayrılırken
Al sende dursun
Bir şarkımız olmadı söylediğimiz
Bari bir şiirimiz olsun

Bir hayalım vardı senle aşka dair
Başlangıç hemen hemen aynı
Ama sonu bu değil
Bir hayalım vardı aşka dair
Eni konu bir delikanlı sevdası
Ne masaldı
Ne bir sihir

[*MiLL]

Kimdim neydim ne olacağım
Hangi suydum hangisinde boğulacağım
Kaç kez daha yorulacağım
Ve buna rağmen hala koşacağım
Doğru! Bende coşacağım
Üzüntülere alışacağım
Yaşamın içinde kalacağım
Çok hırpalanacağım
Şimdiden ağlamayacağım
Fakat gözyaşlarımı nereye dökeceğim
Bilmiyorum …

Hissediyorum bir gün son gelecek
Bu devasız derman elbet bitecek
Peronlar boşalacak yolcular gidecek
Peki kim yaşayacak
Kime kalacak
Kim ağlayacak
Gidenlerin ardından kim el sallayacak
Onlar acaba memnun mu olacak
Bilmiyorum

Bağırsam şayet kaç kişi duyar
Kaç kişi anlar
Bu kaçımıza yarar
Kime zarar
Merhem varken niye kanar
Hep gönüller neden ağlar
Yok yok elbet sebep var
Hayat kumar
Biz mi zar
Kim oynar
Kaybeden mi şanslı kazanan mı
Bilmiyorum

[*MiLL]

Sen
Zalim
Sen
Bebeğim aşkım bitanem
Sen
Gönlümün sahibi diğer yarımdın
Güzel günlerimin anlamı
Sevdamın rengiydin
Hasretim sen
Özlemim sen
Hayatım sen
Sen hayatıma girdikten sonra
O sevmediğim
Beni üzen dertlendiren
Hasret kokan bulutlar dağılmıştı artık
Artık sende bende
Bir bedende bir candık
Her anımda sen vardın
Gördüğüm en güzel rüya sendin
Peki
Ben sana bu kadar değer verirken
Seni bu kadar severken
Sen neden böylesin
Biraz dürüst olsan
Acımasız olmasan
Sana gençliğimi verdim gülüm
Bilemedin ama sen kıymetimi
Aşkın beni beni benden almıştı
Ama ne oldu
Yaktı kül eyledi beni
Zalim
Biz bu aşka başlarken söz vermedik mi
Ne olduda neden bu ayrılık rüzgarı
İyi günde kötü günde demedik mi
Beraber olmayacak mıydık
Hüzünde sevinçte dertte kederde
Beraberliğe söz vermedik mi
Hep senle olmaya razı ben
Şimdi neden terkedilen de ben
Biliyorsun
Hayat sensiz yaşanmayacak
Suçum günahım neydi
Seni sevmek mi
Aklım almıyor
Ama sen böyle istiyorsan
Peki
Ben seni kalbime gömer
Öylede yaşarım
Kader diyelim
Yada
Bendeki şans bu
Zaten hatırlarsın demiştim sana
Ben ailem ve dostlarım dışında
Hayatımdaki tüm güzellikleri
Geç buldum Tez yitirdim
Yanaram da hep ona yanaram
Ne yapalım belkide uymadı
Arabesk kaldık kentlerin soylu aşkarına
Ama bu dağ dayanıklıdır
Sallanır sallanır da
Çökmez
Hele sana hiç
Kar boran fırtınaya göğüs gerdik
Bi zalime mi boyun eyeceğiz
Her gülen yüzü dost sanıp
Kandığımız günler çok oldu
Ama dersimizi aldık
Artık bir "selam"a bile
Sorgu çeker olduk
Altından ne çıkacak bilmek mümkün mü
Hüzün mü
Sevinç mi
Kahpe felek sana ne ettik sen ne eyledin
Ele güler mutlu eder
Bize gelince rest çeker
Neyse
Ardı arkası kesilmez dertlerin
Sormuyorum
Gözlerindeki yabancıyıda
Yolun açık olsun
Sana hayatta mutluluklar


Bana "gül" derdinden yanmalar

[*MiLL]

Eger

O kadar da önemli degildir birakip gitmeler,
arkalarinda doldurulmasi
mümkün olmayan bosluklar birakilmasaydi eger.

Dayanilmasi o kadar da zor degildir, büyük ayriliklar bile,
en güzel yerde baslatilsaydi eger.

Utanilacak bir sey degildir aglamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyasi eger

Yüz kizartici bir suç degildir hirsizlik,
çalinan birinin kalbiyse eger.

Korkulacak bir yani yoktur asklarin,
insan bütün derilerden soyunabilseydi eger.

O kadar da yürek burkmazdi alisilmis bir ses,
hiçbir zaman duyulmasaydi eger.

Daha çabuk unuturdu belki su sizdirmayan sarilmalar,
kara sevdayla sarip sarmalanmasalardi eger.

Belirsizlige yelken açardi iri ela gözler zamanla,
öylesine delice bakmasalardi eger.

Çabuk unutulurdu islak bir öpücügün yakici tadi belki de
kalp, gögüs kafesine o kadar yüklenmeseydi eger.

Yerini baska seyler alabilirdi uzun gece sohbetlerinin,
son sigara yudum yudum paylasilmasaydi eger.

Düslere bile kar yagmazdi hiçbir zaman,
meydan savaslarinda korkular, aski agir yaralamasaydi eger.

Su gibi akip geçerdi hiç geçmeyecekmis gibi duran zaman,
beklemeye degecek olan gelecekse sonunda eger.

Rengi bile solardi düslerdeki saçlarin zamanla,
tanimsiz kokulari yastiklara yapisip kalmasaydi eger.

O büyük, o görkemli son, ölüm bile anlamini yitirirdi,
yasanilasi her sey yasanmis olsaydi eger.

O kadar da çekilmez olmazdi yalnizliklar,
son umut isigi da sönmemis olsaydi eger.

Bu kadar da isitmazdi belki de bahar günesleri,
her kaybedisin ardindan hayat yeniden baslamasaydi eger.

Kahvaltidan da önce sigaraya sarilmak sart olmazdi belki de,
dev bir özlem dalgasi meydan okumasaydi eger.

Anilarda kalirdi belki de zamanla ince bel,
namussuz çay bile ince belli bardaktan verilmeseydi eger.

Uykusuzluklar yikip geçmezdi, kisacik kestirmelerin ardindan,
dokunulasi ipek ten bir o kadar uzakta olmasaydi eger.

Issiz bir yuva bile cennete dönüsebilirdi belki de,
sicak bir gülüsle isitilsaydi eger.

Yoksul düsmezdi yillanmis sarap tadindaki siirler böylesine,
kulagina okunacak biri olsaydi eger.

Inanmak mümkün olmazdi her askin bagrinda bir ayrilik gizlendigine belki de,
kartvizitinde 'onca ayriligin birinci dereceden failidir' denmeseydi eger.

Gerçekten boynunu bükmezdi papatyalar,
ihanetinden onlar da payini almasaydi eger.

Issizliga teslim olmazdi sahiller,
Kendi belirsiz sahillerinde amaçsiz gezintilerle avunmaya kalkmamis olsaydin eger.

Sen gittikten sonra yalniz kalacagim.
Yalniz kalmaktan korkmuyorum da,
ya canim ellerini tutmak isterse...

Evet Sevgili,
Kim özlerdi avuç içlerinin ter kokusunu,
kim uzanmak isterdi ince parmaklarina,

[*MiLL]

Dışarıda uluyan rüzgar
İçimde sana birikmiş özlemler..
Dilimde Şehrayin türküleri,
Elimde vuslatların taze gülleri,
Sana geliyorum hasret dağlarını aşarak.
Arala perdelerini güneşe artık
Vakit, kavuşma zamanı...

Sana geliyorum mürekkebimi yakarak.
İsmini andıkça gönlümde,
Al al gelincikler acıyor yüzümün bozkırlarında
Gülüşlerini içime çektikçe,
Ak güvercinler kanatlanıyor dualarımdan.
Sana geliyorken yanık türkülerle,
Dudaklarıma baharları yapıştırıyorum.
Saçlarından öptüğümde,
Saçların bir ömür boyu umut koksun diye..

Sana geliyorum
Güneşi hasretinle ağlatarak.
Ayrılıkları yüreğinde hançerleyip
Vuslatları yazıyorum gözlerine.
Ve kavuşma anında,
Bulutlardan umut tanelerini avuçlayıp
Alnının üzerine usulca düşüyorum.
Ve dudaklarını inince yüreğim,
Haykırıyorum vuslatın baharlarına.
Seni seviyorum gülüm...

[*MiLL]

Bu baharda da gidecek mevsimler dönecek,
Yıllardan bir yaş daha yaşlanacağız.
Yağmurlar yağacak günlerce yağmurlar
Sular bana,ben de ırmaklara katılacağım
Sana şiirler söyleyeceğim arada bir
Her yerde bil seni arayacağım ...

Deniz meltemlerine karşı duracağım bazen,
Gelen kokunu emeceğim saatlerce
Çatanalara,giden gemilere el sallayacağım
Ve arada bir ağlayacağım günlerce
Ne gemiciler soracak derdimi,
Ne de deniz anlayabilecek
Sana olan sonsuz sevgimi
Yine yapayalnız, öylece kalacağım...

Gözlerimden yaşlar düşecek
Ağlayacağım yalnızlığıma, kahrolacağım
Şarkılar söyleyeceğim gemi direklerine
Seni işleyeceğim bütün mısralarımda
Tayfalar ağlaşacak ben ağlayacağım

Martılar uçuşacak denizler boyu mutlu
Zehir zıkkım içeceğim bütün içkileri
Ben, yine de seni unutmayacağım
Her kadehte seni hatırlayacağım
Günlerce yalnızlığıma ağlayacağım

Dindiremez kadehler acılarımı dindiremez
Sigara dumanlarıyla balık ağlarına
Günlerce ağlayarak seni öreceğim
İnsanlar ağlayacak yıldız yıldız
Oysa ben yine, sevgilim
Hep yalnızlığıma ağlayacağım

[*MiLL]

Özlüyorum seni. Gücüm yetmiyor unutmaya
Özlüyorum elini tutmayı sesini duymayı
Boynuna sarılıp omuzun da ağlamayı
Nedensiz sevinçleri
Hasret dolu sevgi dolu sımsıcak düşlerimi Özlüyorum
Gücüm yetmiyor unutmaya
Seni aramazsam unuturum sanmıştım
Girmez sanmıştım hayalin beynime
Geceleri düşlerimde
Gündüz baktığım her yerde seni Özlüyorum..
Renkler gitmenle soldu
Kırmızı kırmızılığını unuttu
Mavi maviliğinin farkın da değil
Beyaz yalnız sen giydiğinde güzelliğini haykırıyormuş
Özlüyorum
Bu özlem bu bekleyiş hiç bitmeyecek
Ruhumda sana açan eflatun renkli çiçekler solmayacak
Olmasan da sensiz sensizliği yaşatacağım
Sensiz seninle olmayı başaracağım
Sonun yaklaştığını hissettiğim gün
Beyaz,bembeyaz mendilimi sallayarak
Sensiz yaşamın kahrediciliğine veda ederek
Seninle sonsuzluğa kavuşacağım

[*MiLL]

Bir Gün Anlarsın


Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın
Onun unutamadığın hayali
Sigaradan derin bir nefes çekmişcesine dolar içine
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın
Bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu
Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin
Gün gelir de sesini bir kerecik duymak için
Vurursun başını soğuk taş duvarlara
Büyür gitgide incinmişliğin, kırılmışlığın
Duyarsın

[*MiLL]

Beni bu halde bırakıp gidiyorsun
Korktun mu aşkımdan
Bana yazık ediyorsun
Kalbimden silinmez o bakışların
İz bırakmış yüreğimde
Ama hepsi yalan hepsi sahte imiş
Seviyorum demen bile yalanmış

Dostlarım bile çekip gitmiş
Kime anlatayım derdimi
Beni mutsuzluğumla başbaşa bıraktılar
Hangisini unutayım
Kalbimden silinmez o bakışların
İz bırakmış yüreğimde
Ama hepsi yalan hepsi sahte imiş
Seviyorum demen bile yalanmış

[*MiLL]

izin vermiyor yüreğim
sen gibi
ikide bir çekip gitmelere

bu aşkın yaramaz çocuğusun sever
oynar
kırar
dönüp sırtını
ayırdığın parçalara bakmadan
gidebilirsin

can-ın ister de
dönersen
ben kırıldığım noktadayım
sarmalarım geriye yaralarımı

çünkü sen
bu aşkın haylaz çocuğu
su almaz gemisi
yara almaz yanısın

hep bir diken bulunur sende
büyük bir iştahla
kanatmak icin düşlerimi

dedim ya
sen bu aşkta gül-en yansın

gül yapraklarım hırpalanmış
ellerinde
buz gibi
zalim bir mevsime savrulurken
sürgün edersin aglayan yanı

sen ben de kabuk bağlamaz yara
dur
incitme daha fazla
düşerim uçurumlara
yüreğimde sen

[*MiLL]

Gitme…
Bu mevsimde böyle bırakılırmı insan,
Ben hangi dalın paçasından tutarım şimdi
elbisesini çıkartmışken bütün ağaçlar.

Zamanın testisinden mutlu günler içerken,
takvim yaprağına böyle asılırmı insan.
Ben hangi saate inanırım şimdi,
kalp krizi geçirmişken bütün yelkovanlar.
Beynimin flaşı,
kapıların gölgesinde ard arda patlar,
Gözlerimin sırtından çektiği ilk fotoğraftır bu
ve böyle terkedilirmi hiç insan,
Kirpiklerimden atlayıp
ayaklarına düşerken tablolar…

Gitme…
Ben şimdi hangi bardaktan içerim çayımı,
gitgide büyürken ağzımda,
dudaklarının izini incitme korkusu.
Tarumar aşklar sokağında kiracı etme beni ne olur,
zaten müebbet bir hapse mahkûm edilmiştir yüzüm.
Hangi aynanın önünde dursam,
karşımdadır sırtının fotoğrafını görmek korkusu...

Pulunu, ayaklarının yapıştırdığı ayrılık mektupları
birer birer atılırken beynimin posta kutusuna.
Bilmem ki hangi yastığa emanet etsem yorgun başımı,
uykularımı takmadan rüyaların kancasına...
Yastıkta bir çiçek gibi açmıştır işte yüzünün izi
Ettiği firardan dönmüştür artık kirpiklerimde uykular.
Hayalin, çarşaflarda esneyerek durur şimdi,
Yatağın bir yarısı boştur ama,
Gel gör ki
diğer yarısına ben nasıl uzanırım şimdi…

Gidiyorsun yani öylemi,
bir daha dönmeyeceksin demek
O zaman giderken güneşe dön yüzünü
ve bırak karanlıklar hep ardında kalsın.
Senin mutlu uykularda olduğunu bildikten sonra,
Ne önemi var adresi unutulmuş bir yerde olmamın.

Artık ayak izlerine basmamak için çıldırmak düşer bana.
ve birde yatalak bir kalbin
kıpırdayamaması göğüs boşluğumda,
Bütün hücrelerimin cebindedir kefen parası,
Görüyorsun,
vadesi erken gelmiş bir borcu ödemek ne kadar kolay.
Lâkin, hangi senette yazar
böyle bir ayrılık parası

[*MiLL]

"Kal" deseydin, kalırdım.
Demedin oysa...
Kuru bir "bitmesin"den başka hiçbir şey demedin.
Öyle kuru, öyle soğuk, öyle uzaktı ki ondaki anlam!
Bu kadar kolay mıydı her şey, bu kadar yakın mıydık uçuruma?
Savunmayacak mıydın sevgimizi?
"Kal" diye haykırmayacakmıydın ardımdan?
Düşündüğüm bu değildi...
Hayal ettiklerim, beklediklerim başkaydı senden..
Mücadele beklemiştim oysa, yelkensiz olan gemimizi kıyıya ulaştırırız sanmıştım..
Kıyıya ulaştırırsın sanmıştım...
Oysa O'nu denizin ortasında savunmasız bırakmama göz yumdun...
Bu kadar yıpratıcı olamazsın...
Oysa bir anlam olmalıydı yaşadıklarımızda!
Paylaşılan duyguların bir anlamı olmalıydı.
Yüreğimdeki martıların bir anlamı olmalıydı.
Beynimizdeki melodilerin, aramızdaki çekimin,
geçen akşamki sohbetin bir anlamı olmalıydı.
Duygularımızın bir anlamı olmalıydı.
Yüreğimdeki tüm MARTILAR'ı uçurdun şimdi...
hangi yöne gittiler bilmiyorum, geri dönerler mi bilmiyorum.
Dünya boşaldı mı ne!
Neden bu kadar sessizleşti birden yaşam,
neden artık parlamıyor yakamozlar gözlerimde,
neden artık rüzgar esmiyor...
Her şey seninle mi kaldı yoksa...
Mantığım, mantığımı bana bırak lütfen, ona ihtiyacım var.
Bazı şeyleri anlamak için ona ihtiyacım var!
Evet!
Ben istedim ayrılığı,
Çıkmaz yollara yönelen bendim,
Kucağında bir yığın noktayla karşına çıkan bendim...
Kahretsin!
Bunu neden yaptığımı bilmiyorum Ve
Senin buna nasıl göz yumduğunu...
Tıpkı Balkondaki akasyaları sularken,
fazla sudan dolayı sararacaklarını bilmediğim gibi...
su onun için hayat olmalıydı oysa..
ve...sen de benim tutunacak dalım!
Bazı şeyler vardı aramızda biliyorsun,
olmaması gereken ama daima varolan.
Farklı uçlardaydık seninle,
farklı mevsimleri seviyorduk farklı zamanlarda....
sen büyük fırtınalara vardın, bense lodostan bile ürküyordum..
Oysa başardığımız şeyler vardı her şeye rağmen,
daha doğrusu öyle sanıyordum...
Binlerce yıldız arasında,
ayın güzelliğini gösterebilmekti tek amacım...
yıldızları söndürmekti...
sorunları yok etmekti...
"bitti" deyişim öylesine bir şeydi, öylesine
sıradan, şakacıktan...
"hayır" demeliydin!
Hatta kıyametler koparmalıydın yüreğimde,
Hendekler açmalıydın yoluma gidemeyeyim diye.
Sahip çıkmalıydın gözlerimdeki ay'a sevgimiz diye...
Beni yolumdan alıkoymalıydın...
"kal" demeliydin...
defalarca "kal" demeliydin...
oysa demedin...
belki de senin çiçeklerin çoktan solmuştu ve ben akasyaları kışın
yaşatmaya çalışmakla hata etmiştim...
belki böylesi daha iyi oldu...
"kal" deseydin kalırdım...
hem de seve seve kalırdım.
Martılarla kalırdım
Yakamozlarla kalırdım
Demedin oysa!
Bilir misin
Kaç çığlık olup yıkıldı yüreğim giderken...
Bilir misin
Nasıl bir cana hasretti yüreğim, yolumdan döndürecek...
Bilir misin
Nasıl zor oldu ardıma bakmadan çekip gitmek...
"KAL" desen kalacaktım...
DEMEDİN OYSA


Ama herşeye rağmen
Kahır değil,
Sitem değil,
Ah değil,
Mutluluğuna dair
dualar düşer dilime...

[*MiLL]

Gidiyorsun beni hiç düşünmeden
Hasretine nasıl dayanacağım
Son defa sarılıp veda etmeden
Söyle senden nasıl ayrılacağım


Bilki bu gidişin dönüşü olmaz
Senin bu ettiğin yanına kalmaz
Sanma bir gün ayhan hesabın sormaz
Mahşerde yakana yapışacağım


Açmadan soldurdun gonca gülümü
Gittiğin gün gördüm sanki ölümü
Hasretinle yanan deli gönlümü
Şimdi sensiz nasıl avutacağım


Adına türküler ağıtlar yaktım
Döneceksin diye yollara baktım
Önünde diz çöküp yalvaracaktım
Şimdi sensiz liğe ağlayacağım

[*MiLL]

Adını yüreğimle deryaların üstüne,
Bir sihirli değnekle yemin ederek yazdım,
Canımdan can vererek bulutların üstüne,
Mucizeler içinde sevdamla seni kazdım.

Hayatın kıyısında tek yârim dalgalarken,
Şimdi senin gül yüzün yüreğimde tek dalga,
Yaşamın kavgaları şu ömrü çalkalarken,
Aşkımın gücü ile yaptığım bütün kavga.

Bu davanın yolunda boynumu ipe versem,
Aşkın adaletinde inan ki kanım akmaz,
Gönlümün yangınından bir tutam ateş sersem,
Alevleri kükreyip engin tenini yakmaz.

Evrenin ruhu gibi bir aşkın esiriyim,
Uğruna kul olduğum edibin şiiriyim

[*MiLL]

pєşiмdєкi aγaк İziη, hєяqüη qєLişiη, qözLєяiηćє qidişiη hiς
вiLiηмєdi;
тiтяєк вiя мuм aLєωiηiη haωaγa вıяaктığı вiя İz
ωє qöz qözü qöямєz вiя SiS dєğiLdiк вiz,
вєηi вiLiмLє aηLa, FєLSєFє İLє aηLa ωє тaяihLє γaяqıLa

[*MiLL]

Avuçlarıma alıyorum adını
Sayıyorum harflerini, beş tane!
Parmaklarıma takıyorum küsüp barışışımı
Çözüyorum tek tek, beş tane!

İçim seni özlüyor…
Zaman kendine benden bi’şeyler kaçırıyor…
Bakıyorum ardından saya saya, saat beş tane,
Gün beş tane, ay beş tane…
Olmasın diyorum yıl beş tane’

Ekliyorum zamana inat seni günüme tane tane…
Olmasın diyorum ellerin ’el’im
Ellerime ‘el’ deme!
En yakının bil ki tenim
Bakışlarımı düşürme!..
Say bak kirpiklerimi, beş tane!
Her tane adından bir harf..
Al karıştır yapabilirsen başka bir ad yap!
Denedim ben farklı farklı çıkıyor beş tane
Topladım hepsini etmiyor senden bir tane..

Sağ elimde parmakların beş tane,
Sol elimde parmakların beş tane,
Her parmağım adından tek harfli bir hece
Adımı saydım harf harf beş tane!
Doladım her harfimi harfine…
Tırnaklarımı gömdüm avuç içime,
Bil hadi ben hangisindeyim,
Sen hangisinde?

[*MiLL]

sen bir başka gülerdin.
çocuklarını azarlayanlar gibi
seven
sevgilisiyle gururlananlar gibi
neler neler bilir de
dünyalardan gizlerdin

bazen gözlerin dolar
karardıkça kararır
bulutlanırdı bakışların
sırtını döner
gözyaşlarını silerdin

var gücümle
o prangalı duygularına sarılmak istedim kaç kere

olmadı işte

*********
dün gece
rüyamda gördüm meleğim

sen
kucağıma uzanacaksın
ve ağlayacaksın bir süre
nisan yağmuru gibi

hemen ardından çok mutlu
güller dolduracak yüreğini
gök kuşağını kucaklayacaksın
soluk soluğa
koşacaksın

uçuşacak saçının telleri
entarin cafcaflı
ayaklarında yaban sümbülleri

[*MiLL]

Ne ayrılıklar ölümün diğer adı/ne de ölüm ayrılıklardan kurtuluş
Kanla yıkanmış paslı bir hançere uzatmak geleceğini
Gömmek tüm hayalleri sonsuz bir uçurumun dibine
Sancılı yıldırımların doğraması uykusuz geceleri/ayrılık …

Bir yangının ilk kıvılcımında yakmak iğde çiçeklerini
Ve kırılmış aynalara yapıştırmak sisli bir sevdayı
Yüz kızartan bir utanca kurban etmek bayram sabahlarını
Ömür boyu dinmeyen kalp ağrılarına saplanmak/ayrılık…

Geleceği geçmişlere kurban etmek her saniye
Uçurumlar açmak sevgiliye giden sokak başlarında
Faili meçhul cinayetlerde öldürülmek an be an
Unutmaya çalıştıkça hatırlanan bir kabus/ayrılık

Ateşten bir çember içinde intihar etmek /akrep misali
Sağanak yağmurlarda boğulmak çöl ortasında
Yüzüne kapanması bütün kapıların birer birer
Sonsuz bir uçurumun cana kastetmesi/ayrılık…

“Azuzak”tan sonsuzluğa karanlık bir koridorda koşmak /nefes nefese
Unutulmuş bir masal kahramanını yaşamak tozlu kitaplarda
Gözyaşıyla yıkanmış mısralarda aşk şiirlerine ilham olmak
Yazıl(a) mamış destanlara ilk cümleyi karalamak/ayrılık…

[*MiLL]

Bulutlarda dolaştım gelişinle
gidişinle kırıldı kolum kanadım
yere çakıldım toz duman içinde
kızgın çölde susuz kaldım gidişinle
sevda ayrılık anladım
ölüm kadar acı ve soğuk
dondum ,
buz kesti yüreğim
içimde sevdan üşüyor yar

anılarımız dindirmiyor yüreğimin acısını
kelebek kanadı kadar ince narin bir sevdayla
seni arar seni sorar yüreğim yar

özlemin sağanak oldu yağar üzerime
yüreğime neşter vurulmuş sanki
canımdan can kopuyor yar
sevdanın diğer adıdır ayrılık deme
aslının sevdasını yaşatma ne olur

yüreğimdeki bu ince sızı ne
gözlerimde kontrolsüz akan bu yaşlar da ne
takatimi kesen
benliğimi benden alan bu acı ne
ne zaman dinecek bu sızı yar

ne zaman yar ne zaman
felek gülenlere katacak beni
ne zaman mutluluğun bayrağını taşıyacağım bende

firari duygum gittin yine
alt üst ettin içimi
fırtınalar kopardın yine yüreğimde

mutluluğun adısın sen
sonsuz sevdamsın
ta yüreğimin derinliğinde
ellerim ısınsın çık gel
firari duygum dön gel
umutlar yağdır günlerime
dön yar sevdam ısınsın seninle

[*MiLL]

Ağlıyorum odamda gittiğin günden beri
Yıldızlar benden uzak güneşin yok haberi
Tuz basarken yarama kanattığın o yeri
Şimdi kimler durdursun kimler silsin yaramı
Gecelerim saklıyor eşlik edip karamı...

Duvarlarda kokun var eşyalarda bakışın
Nereye dönsem sensin bana doğru akışın
Öyle bir an olurki şimşek gibi çakışın
Saplanıyor beynime adın dilimde hece
Ağlıyorum içime ağlıyorum her gece...

Kalem kağıt ağlıyor yokluğuna isyandan
Soluk resmin elimde bakıyorum bir yandan
Ne canım benden geçer ne vazgeçerim candan
Ölmek kolay değilki istesemde ölemem
Sen yaşarken yürekte yüreğimi bölemem...

Perdeleri kapattım korkar oldum ışıktan
Çiçekleri soldurdum diktiğin sarmaşıktan
Her şey seninle gitti bu serseri aşıktan
Saatleri durdurdum zaman seninle bitti
Mevsimler bana küstü öylece akıp gitti...

Neden bırakıp gittin bilmem niye küstünde
Gururuna aldanıp tuzağına düştünde
Söylesene benden iz kokum varmı üstünde
Sende ağlıyormusun getiripte aklına
Soruyormusun dönüp yürekteki saklına...

Senden geride kalan herşey yerli yerinde
Sevdanı yaşıyorum o her zaman derinde
Eğer çıkıp gelirsen ılgıt esen yelinde
Perdeleri arala geldiğini bileyim
Döktüğüm göz yaşımı ellerinle sileyim...

[*MiLL]

Aşkın kaçan kızıydım bir zamanlar,
Birde baktım kovalayan oldum.
Koştum,koştum birgün yoruldum...
Canım yandı,ağlayan oldum ..!
Işıklar söndü karanlık oldu,
Aşk böceğide aşık oldu.
Gururum beş paralık oldu,
Peşinden koştum,ağlayan oldum.
Başında seviyosundur sandım,
Tüm kalbimle sana inandım.
Nereden bilecektim gideceğini,
Sen gidince,ağlayan oldum.
Hayatımla oynadın,
Yalan sevginle kandırdın.
Ben nerde hata yaptım?
Sadece sevmiştim seni,
Neden bırakıp gittin beni?
Neden hep ben ağlayan oldum ? ? ?

[*MiLL]

Dünya yıkılsa üzerime
Son sözüm yine iki kelime
Otur kalbimin üzerine
Öyle kal aşkım..

Tenden kurşun geçer de
Geçmeyen bir sevdam var.
Unutma her erkeği
Diz çöktüren
bir kadın var.
Olmazsa olmazımsın
Gözyaşım yaralarımsın
Senden başka kimim var

Yemin verdim gitmem bir yere
Taş olup kırılsam bin kere
Otur kalbimin üzerine
Öyle kal aşkım

Tenden kurşun geçer de
Geçmeyen bir sevdam var.
Unutma her erkeği
Diz çöktüren
bir kadın var.
Olmazsa olmazımsın
Gözyaşım yaralarımsın
Senden başka kimim var

[*MiLL]

SOL YANIM ACIYOR ANNE
Merhaba anne,
Yine ben geldim.
Merak etme okuldan çıktımda geldim.
Annelerde babalar gibi merak eder mi bilmiyorum ama
Ali "Okula gitmezsem annem çok kızar, merak eder" demişti de
Onun için söylüyorum.
Geçen hafta öğretmen,
Sağ elimde sarımsak, sol elimde soğan dedirte dedirte
Öğretti sağımı solumu.
Ben biliyorum artık anne sağım neresi, solum neresi
Ağrıyan yanımın neresi olduğunu
Şimdi iyi biliyorum anne.
Hani geçen geldiğimde
Şuram acıyor işte şuram demiştim de
Bir türlü söyleyememiştim ya acıyan yanımı anne
Bak şimdi söylüyorum
Şuram işte,
Sol yanım çok acıyor anne.
Hem de her gün acıyor anne her gün.
Dün sabah annesi Ayşe'nin saçlarını örmüştü.
Elinden tutup okula getirdi.
Yakası da danteldi.
Zil çalınca öptü, hadi yavrum sınıfa dedi.
Bende ağladım,
Ağladım hiç de utanmadım.
Öğretmen ne oldu dedi.
Düştüm dizim çok acıyor dedim.
Yalan söyledim anne.
Dizim acımıyordu ama sol yanım çok acıyordu anne.
Bugün bende saçım örülsün istedim.
Babam ördü ama onunki gibi olmadı.
Dantel yaka istedim.
Babam "Ben bilmem ki kızım" dedi.
Bari okula sen götür dedim.
"kızım, iş" dedi.
Bende banane dedim, ağladım.
"kızım, ekmek" dedi babam.
Sustum ama okula giderken yine ağladım anne.
Ha bide sol yanım yine çok acıdı anne.
Herkesin çorapları bembeyaz, benimkiler gri gibi.
Zeynep "annem beyazlara renkli çamaşır katmadan yıkıyormuş" dedi.
Babam hepsini birlikte yıkıyor.
Babam çamaşır yıkamasını bilmiyor mu anne?
Uff babam, her gün domates peynir koyuyor beslenmeme.
Üzülmesin diye söylemiyorum ama
Arkadaşlarım her gün kurabiye, börek, pasta getiriyor.
Biliyorum babam pasta yapmasını bilmez anne.
Hava kararıyor, ben gideyim anne.
Babam bilmiyor kaçıp kaçıp sana geldiğimi.
Duyarsa kızmaz ama çok üzülür biliyorum.
Kim bozuyor toprağını,
Çiçeklerini kim koparıyor.
İzin verme anne ne olur toprağına el sürdürme.
Eve gidince aklıma geliyor bide bunun için ağlıyorum anne. ****
Bak kavanoz yanımda, toprağından bir avuç daha alayım.
Biliyor musun anne her gelişimde aldığım topraklarını
Şu kavanozda biriktirdim.
Üzerine de resmini yapıştırıp başucuma koydum.
Her sabah onu öpüyor kokluyorum.
Kimseye söyleme ama anne
Bazen de konuşuyorum onunla.
Ne yapayım seni çok özlüyorum anne.
Ha unutmadan,
Öğretmen yarın anneyi anlatan bir yazı yazacaksınız dedi.
Ben babama yazdıracağım.
Öğretmen anlarsa çok kızar ama banane kızarsa kızsın.
Ben seni hiç görmedim ki neyi, nasıl anlatacağım anne.
Senin adın geçince sol yanım acıyor anne.
Hiç bir şey yutamıyorum.
Bazen de dayanamayıp ağlıyorum.
Kağıda da böyle yazamam ya anne.
Ben gidiyorum anne,
Toprağını öpeyim, sende rüyama gel beni öp.
Mutlaka gel anne,
Sen rüyama gelmeyince sol yanımın acısıyla uyanıyorum anne. ****
Sol yanım acıyor anne.
İşte tam şurası,
Sol yanım çok acıyor anne.
Seni çok özledim,
Anne çook...

[*MiLL]

İNADINA SEVECEĞİM SENİ

İşte; bu gecede yanlızım,yine dilimde aynı sözcükler..
Yüreğimde aynı hüzün,yine karanlığa teslim olmuş yanlızlığım...
Yine sana, gel diyeceğim biliyorum,gelmeyeceksin...
İnadına düşüneceğim seni inadına inadına seveceğim...

Güneşi bilirsin hep aynı yerden doğar,
Bazen ılık,bazen sıcak,bazen de yakar.
Kimi gün bulutlar saklasa da,bilirsin ki ardında bir gerçek var...

İşte; sende benim gözlerimde öyle doğdun
Bazen ıslak,bazen kederli,bazen de ışıl ışıldın.
Bir an gözlerimi kapatsam da bilirsin ki ardında sen vardin....

Bak, işte yine çocuk oldum,ağladım karşında.
Hadi saçlarımı okşa ellerimi tut.
Yoksa,yok olup gideceğim kahrımdan..
Yine sana gel diyecegim,biliyorum gelmiyeceksin..
Inadina düsünecegim seni inadina inadina sevecegim...

Yine anıları çıkartacağım yüreğimden,sereceğim önüme..
O güzel günleri bir bir buruşturup atacağım çöptenekelerine.

Sonra albümden resimlerini ayıracağım tek tek.
Parçalayıp yırtacağim,..ama, bir tek tek resmin kalacak elimde,
O da bana verdiğin ilk resmin.iste onunla bileklerimi keseceğim
Yine damarlarımdan, damla... damla....sen akacaksın....
Gene sana gel diyeceğim, biliyorum,gelmeyeceksin.
İnadına düşüneceğim seni,inadına inadına seveceğim .

Şimdi sevgilim bir başıma doruğundayım sensizliğin.
Yüreğim utanır seni özlemekten,aydan parlak gözlerin
Çocuk gülüşlerin gelir aklıma,ellerim tutar ağlayamam.
Evet acı çektiğim doğru,seni sevmenin bedelidir bu..
Sana gene gel diyecegim, biliyorum gelmiyeceksin...
Inadina düsünecegim seni inadina,

inadina sevecegim

[*MiLL]

Bir duygunun esiri aklım, sadece delicesine yaşamak var seni seninle.

Özgürlüğün pençesinde kıvranırken düşüncelerim hep sen varsın düşüncelerimde.

Sen, gözlerimdeki hayal, bakışlarımdaki tutarsızlık, sen gecem, sen gündüzüm gibisin.

Bir yolun başındaki kararsızlığımsın.

Başlamak istediğim ama bir o kadar korktuğum bir yol.

Seni istiyorum geceler boyu karşımda, korkmadan dokunmak sana.

İçimdeki yangınların ötesinde sarılmak hiç bırakmamacasına.

GİT...

Git artık sen bana çok gibisin.

Kahvemin kokusuna sinme, aynada seni görmek istemiyorum.

Sesini de al git başımdan.

Gecelerde seni istemiyorum.

Yok, hayır GİTME...

Gidersen yıkılır bu gönül.

Seni ister, sarhoş bir eda ile bakarken başkalarına.

Yok, GİTME.

Her şey senin olsun, sen bende kal lütfen.

Beni bırakırsan paramparça olur dünyam.

Kurduğum sırça köşk yıkılır hayallerimle birlikte.

Ama hayır GİT.

Git ki sana alışmışlığım son bulsun.

Artık kokunu burnumda hissetmek ve bununla yaşamak istemiyorum.

Aldığım havaya seni sığdırmak, yediğim ekmeğe sen gibi bakmak istemiyorum.

Al anılarını da çek git benden.

GİTME…

Gitme gidersen yok bedenim, ben yokum.

Canımda can gibisin.

Senin gitmen benim yok olmam demek.

GİTME bedeli neyse ben yine öderim..